8.00 uur, Terhorne, de dauw ligt loom over de velden. In de verte klinkt de vertrouwde kerkklok, ooit meedogenloze aangever van bedtijd. Een vroege visser haalt zijn eerste hengel op. In een inham rennen twee futen kwetterend over het water, een kopmeeuw scheert over het spiegelgladde meer.
De Heerenzijlse brug verkeert nog in rust, maar maakt zich op voor een drukke dag. De prille zonnestralen tippen aan het Starteiland, nu nog in nevelen en sluimer gehuld, straks middelpunt van zeilersmystiek.
Een briesje golft door het riet.
"Windkracht 3", mompel ik, "mooi zeilweer", en ik loop in gedachten verzonken achter mijn honden aan die hun parmantige pootjes laven in de ochtenddauw en geen weet hebben van wat zich in mijn hoofd afspeelt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten