Voor me op tafel ligt honderd uur luisteren, inleven, emotie, woordkunst en verbondenheid. Drie maanden lang kroop ik onder de huid van de 89 jarige, oh zo heldere Sietske en weefde ik van haar gevoelens, haar gedachten, haar vreugdevolle, verdrietige en betekenisvolle momenten een levenskleed van woorden. Haar herinneringen vloeiden uit mijn pen, ik voelde haar pijn, ik lachte haar lach. Elke schil van haar leven namen we door, we stonden stil bij de mijlpalen, het harde werken, het warme gezin. En nu ligt het boek voor me, voltooid. Ik ben blij in haar bijzondere leven een klein rolletje te hebben gespeeld en haar herinneringen een toekomst heb kunnen geven. Ik ga haar missen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten