Op de deining
van het leven
golft jouw bootje
frank en vrij
en jij wendt
telkens de steven
niet gehinderd
door het tij
niets dat jou
ook maar belemmert
geen gedachten
en geen nijd
en als ik eens
ben ontredderd
maakt jouw lach
mijn dag altijd.
Mama
Daar waar ik
sterk en krachtig was
en alle bergen lonkten
daar merk ik nu
de onmacht pas
mijn hart stopt niet met bonken
toe laat de tijd
verstrijken dan
en haar drie maanden oogsten
wij hopen op de tijding
die ons weer lachen laat
en proosten.
Annet
We waren toen
nog klein
maar we kenden
elkaars ouders
veel die er
niet meer zijn
hun ogen staan
wat ouder
en lijnen
nemen toe
maar mij raakt
het vertrouwde
de Berkenlaan
van toen.
Annet