Ik wil je
nog zo graag
benoemen
de klank
van "papa"
in m'n hoofd
dat woord
dat zo vaak
rond blijft zoemen
dat niemand
ooit nog
van me hoort
soms zeg ik het
als ik
alleen ben
en niemand
om me lachen
kan
dan spreek
ik het uit
met heldere stem
en verbeeld me
je aanwezigheid
dan.
Annet
'k Heb de wind
weer in de zeilen
en de billen
op de rand
elke boei
is te bezeilen
elke koers
weer in de hand.
Annet
Ik leg ze neer
en spreid ze uit
ik fluister
als een kind
ik lepel klanken
uit mijn geest
tot ik de
rijmlijn vind
pas als de nacht
de ochtend kust
en slapen
niet meer gaat
dan is mijn beker
weer gevuld
en hebben woorden
een gedicht gemaakt.
Annet
