Woensdagmiddag met meneer de Wit :
"Een gezellig middag!" roept een meneer in een rolstoel ons nog na,
en weg zijn we, meneer de Wit en ik, Knabbel en Babbel op avontuur. Knabbel zit
wat sneu naast me, "Kop op meneer de Wit, niet sikkeneuren, daar is het
veels te mooi weer voor". Zijn gezicht klaart wat op. Op weg naar IJst mis
ik bijna een afslag. "Meneer de Wit grijp de leuning!" roep ik
terwijl ik een heftige stuurmanoeuvre maak. Er ontvouwt zich langzaam een
glimlach op het gezicht naast mij. "Wat ben je toch ook een monster"
zegt ie gekscherend. Als we voor de zoveelste keer een bordje "Koffie met
Gebak" menen te volgen en ergens in the middle of nowhere belanden waar we
wel koeien maar geen koffie zien, stoot ie me aan en zegt glimmend "ik heb
een prachtmiddag!" "Maar alles gaat fout!" roep ik
verontwaardigd uit. Ten langen leste strijken we neer in Langweer. We peuzelen
een stuk taart op en genieten van de koffie in het bruine cafeetje waar ik als zeiler zo
menigmaal kwam.
Ik
ben blij dat u weer lacht, meneer de Wit" zeg ik bij het afscheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten