Cafe Zevenwouden, Terhorne

"Geef mij nog maar een jonkje Janke" ' vroeg Willem steevast, zittend op zijn vertrouwde rechterhoekje van de bar, zijn zwarte hond Brenda rustend aan zijn voeten. De laatste ronde duurde bij Willem eindeloos...

Ook wij brachten de nodige uurtjes door in De Zevenwouden, hangend aan de bar, wereldproblemen besprekend vanaf een gecreeerde zitplaats op het biljart, glas bier in hand, in de ogen het vuur van de discussie.

Vaak ook keken we terug op een net verzeilde wedstrijd en analyseerden we op onze manier boeirondingen en kruisrakken. Of een van ons deed op hilarische wijze verslag van de wekelijkse waterdropping waar altijd wel wat mis ging. Soms ook repeteerden we voor een van de vele bizarre stukjes die we gingen opvoeren tijdens de traditionele jaarlijkse talentenjacht.

Tussen de bedrijven door werd het bier onafgebroken aangedragen en gunde Janke iedereen een blik in haar oh zo diepe decollete....

Ik nam er laatst een kijkje, Zevenwouden anno nu, beelden kwamen terug, herinneringen echoeden van alle kanten..