"Dag mam, ik ga nu naar de gate,
kus".
En weg is ze, mijn Sannemijn. Ik zie nog een laatste foto op
Facebook, 3 lachende meiden, het avontuur tegemoet.
Ik zie haar nog uit het
zwembad klimmen, halverwege diploma A, en door het bad galmen "mama ik wil
naar huis!". Of die keer dat ze tijdens een feestelijke schoolavond zo
meeleefde met de rollen van de anderen dat ze loeihard vanachter het gordijn de
teksten ging voorzeggen. En ontroerend was haar optreden toen haar grote broer
Niels werd geplaagd op school.
Ze rechtte haar rugje en sliste door haar
'fietsenrekje' : "niet plagen, dat is mijn broertje Niels, hij heeft een ontwikkelingsachterstand."
En nu is ze 22 en gaat ze backpacken in Thailand, mijn Sannemijn.
Op je schouder reis ik met je
mee, altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten