"Nee he mama, wat voor kaart ga je nu weer maken?" Sanne ziet mij aankomen met een zak taai taai en voelt de bui al hangen "ik wil niet zo voor aap staan als vorig jaar!" pruttelt ze verder.
Oktober, november vaste prik, dan vonden de generale repetities plaats voor de kerstkaartfoto van dat jaar. Het begon met een tekst en dan kwam het moeilijkste gedeelte, namelijk mijn drie bloedjes in positie brengen om de tekst kracht bij te zetten met een afbeelding. In de meeste gevallen stonden de figuranten niet echt te trappelen, en was het nog een hele toer om ze zonder gehakketak naast elkaar te krijgen. Tot overmaat van ramp liep er dan ook nog eens op het moment supreme een hond door het beeld die zich uitgebreid ging staan krabben, waarop werd gereageerd met "mama dit wordt niks, hou maar op".
In 1995 besloot ik te gaan werken met de tekst "Hou je taai in 1996".Met een volle zak taaipoppen toog ik naar huis en legde enthousiast mijn plan uit. Enige respons bleef uit. Op de oprit zette ik de formatie tegen hun zin neer en vroeg ze iets met de taaipop te toen. "Mama, wat zijn dit voor smerige dingen, ik hou ze gewoon vast hoor" mokt Sanne. "Wanneer mag ie uit mijn mond?" kreunt Niels.
Toen ik de foto weer vond op zolder, kon ik een glimlach niet onderdrukken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten