Haren, Boeremapark jaren 60.
"Vergeet je niet bij tante Wil een stoel te halen?" roept mijn moeder me nog na.
Ze heeft me dik ingepakt, misschien zelfs wel te dik, want ik kan me nauwelijks bewegen in mijn winterpak. Ik haal Carla, Tineke en Johnny op die er al net zo eskimo achtig uitzien als ik en samen gaan we nog even vragen of er meer kinderen uit de buurt meegaan. We lopen van deur tot deur en de groep wordt steeds groter. Af en toe wordt er een sneeuwbal gegooid of krijgt iemand een koude kledder in zijn nek, maar dat hoort er nu eenmaal bij. De sneeuw plakt aan onze laarzen en de ijzers van de schaatsen die om onze nek bengelen botsen tijdens het lopen af en toe tegen elkaar aan.
Het is een koude winter, de temperaturen zijn ver onder nul en het ijs van het Boeremapark is dik genoeg om op te schaatsen. Dat weten we van mijn tante Wil die met haar tuin aan het park grenst. "Het ijs is veilig" heeft ze aan mijn moeder doorgegeven per telefoon.
Zodra de groep compleet is lopen we naar de 'achter Berkenlaan' en steken door bij de 'paaltjes' naar de Onnerweg. Daar laten we wat auto's voorgaan en hobbelen vervolgens als pinguins met de hele club achter elkaar de straat over en dan langs de lage huisjes richting het park. Bij tante Wil die al op ons staat te wachten krijgen we wat lekkers en neem ik nog even een houten stoel uit de keuken mee om achter te schaatsen en op te zitten.
Eenmaal aan de rand van de dichtgevroren vijver gaan de handschoenen uit en worden de schaatsen ondergebonden. De stoel wordt gebruikt om onze laarzen op te leggen en blijft aan de kant staan. De meeste kinderen die er aan het schaatsen zijn kennen we van school en uit de buurt en binnen de kortste keren doen we dan ook met een hele groep tikkertje, worden er speels mutsen van hoofden getrokken en belandt tante Wil haar keukenstoel op het ijs om te fungeren als slee en, wat nog veel leuker is, als ongeleid projectiel. Met rode konen en tintelende voeten leveren we na afloop keurig de stoel weer in en hobbelen in dezelfde pinguinpas met de hele groep weer naar huis.
De eerstvolgende keer dat we gaan schaatsen op het Boeremapark roepen de buurkinderen in koor: "Annet, haal je weer even die stoel bij je tante.....?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten