"Nou mam je hebt weer een fantastisch apparaat gekocht!", "Zeker in de aanbieding, verbaast me niks!".
Lief moet een boodschapje doen en ik ga even mee voor de gezelligheid . Uiteindelijk slaagt hij zelf niet, maar loop ik tegen een "handige" vloerwisser aan. "Ook niet duur", zeg ik en pak een doos uit het rek en poot hem bij lief onder de arm. Thuisgekomen vraag ik mijn jongste bloedje en klasgenootje Rik die net een mislukte pudding hebben opgepeuzeld, waarvan het aanrecht getuige is, om "het handige ding" even in elkaar te zetten. "Oh is het weer zover, heb je weer iets goedkoops op de kop getikt?", Lucinde trekt een bedenkelijk gezicht. "Das nou typisch mijn moeder" zegt ze verontschuldigend richting haar klasgenoot. "'t Zal wel weer niks zijn, wedden?"
Samen openen ze gniffelend de doos en puzzelen het gevaarte inelkaar. "Nou, doet ie het?" vraag ik enthousiast als ik mijn hoofd even later om de hoek steek. "Sjonge jonge, wat een kloteding!" "De dweil blijft niet vastzitten, die lubbert gewoon los" en "moet je kijken, als ie plat is past ie niet in de wringer" en "als ik hem erin prop, krijg ik hem er niet uit!" "Mam, gefeliciteerd met je handige aankoop!"
Dan doet Rik nog een duit in het zakje. "Je krijgt hem alleen los, als je je voet in de emmer zet, maar ja daar zit dan als het goed is water in....."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten