donderdag 30 januari 2014
Haren, jaren 60, zwemmen in Appelbergen
"Mam, mag ik een driehoekje Sunkist mee en een banaan?"
Het is een heerlijke lome zomerdag. De vogels kwinkeleren dat het een lieve lust is, de schone was hangt geknijperd aan de lijn en door het open keukenraam ruik ik de zoete geur van de paarse vlinderstruik achter in de tuin, naast het hekje. Mijn moeder heeft in de keuken een grote pan op het vuur staan, met daarin volgens oma's recept water, krenten, rozijnen, bessensap, gort, vanillestokjes en pijpjes kaneel. Ze roert met een houten lepel in de pan om ervoor te zorgen dat de ingrediƫnten niet aan elkaar plakken en neuriet ondertussen met een liedje mee dat uit de kleine transistorradio klinkt. Ik verheug me er nu al op om straks als ik terug kom haar heerlijke gekoelde krentjebrij te proeven hangend op een stoel onder de kersenboom.
"Wie gaan er allemaal mee?" vraagt mijn moeder die de strik van haar gebloemde schort strakker trekt en vervolgens een banaan uit de fruitschaal pakt. "Nou iedereen, Carla, Tineke, Jaap Olthof, Flip, Meindert, Jaap en Roel, Gerrit" zeg ik terwijl ik mijn donkerrode zwemtas met het katoenen trekkoord inpak en de aangereikte banaan tussen mijn zwemspullen stop.
Buiten hoor ik opeens een serenade van fietsbellen, er wordt op me gewacht. "Ik ga" roep ik en ik ren op mijn houten kleppers naar buiten, bind mijn zwemtas met een spin op de bagagedrager en voeg me als laatste bij de groep.
Twee bij twee fietsen we zwenkend, lachend en kletsend over het lange fietspad evenwijdig aan de Rijksstraatweg richting Appelbergen. Het is een drukte van belang in het zwembad, kindergegil, een constant geklap van deurtjes, rennende kleuters en een schreeuwende badmeester.
We blijven eerst nog wat keten bij de kleedhokjes, daarna duwen we mekaar speels in het water, ruilen onderling fruit en drinken "mag ik jouw peer, dan krijg jij mijn banaan", kopen wat snoep, en maken nog een slagje in het bad.
Het van huis zijn en je ongezien wanen was eigenlijk het belangrijkste van zo'n middag, het zwemmen zelf, in mijn herinnering, maar bijzaak....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten