"Nee, daar hebben wij geen last van, bij ons is alles droog..."
Als het tijdens de Schildweek 's nachts flink had geregend was het 's ochtends vroeg een drukte van belang op ons tenten kampje in Schildwolde. Menigeen constateerde dat zijn of haar tent zo lek was als een mandje, de spullen de tent uitdreven en ook het voedsel vochtig was geworden. Maar of we ons er nou heel erg druk om maakten, dat kan ik eigenlijk niet zeggen. Als op een soort van automatische piloot sleepten we met onze slaperige hoofden de volgende morgen matrassen naar buiten, hingen slaapzakken over de provisorisch vastgebonden lijnen en gooien her en der wat kleding over stoelen om te drogen. "Gelukkig dat bier in flesjes zit", was zo'n beetje de gevleugelde uitspraak op zulke momenten.
Na een nacht vol nattigheid waren we 's ochtends altijd jaloers op Gea en Johan Schootstra die jaar in jaar uit hoog en droog lagen in hun rode bus. Als wij voor de zoveelste keer in de weer waren om onze tenthuishouding weer enigszins op orde te krijgen en een droge draad aan ons lichaam te trekken, dan lagen broer en zus Schootstra in de bus nog heerlijk te pitten met hun dagelijkse benodigdheden binnen handbereik.
Hoe vaak zaten we niet met man en macht in de rode bus met de deur stijf dicht als de regen weer eens met bakken uit de lucht viel en al onze eigen spullen doorweekt waren.
Zodra de opvallende rode bus toeterend en zwenkend het tenten kampje opreed, waar wij aan het klooien waren met stokken, scheerlijnen, haringen en tentdoek, en tot stilstand was gekomen in het episch centrum van die chaos klonk er een luid gejoel ten teken dat het illustere gezelschap compleet was en de Schildweek kon beginnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten