maandag 28 juli 2014

De Kaephesten (Terhorne jaren 80)



"Wie let even op het roer, ik ben vergeten mijn schoenen aan te doen."
Of  "Anne, heb jij mijn lange broek wel meegenomen?" Als de Kaephesten was losgegooid betekende dat in de verste verte nog niet dat alles aan boord bij de familie Leusink op orde was. Het gebeurde dan ook regelmatig dat er, nadat het schip een meter of wat van de wal af was, alweer rechtsomkeer gemaakt moest worden omdat, de hond nog aangelijnd aan de steiger stond te blaffen, de tas met sherry, worst en kaas in de haast was vergeten, of omdat er toch nog wat verstekelingen wilden inschepen. 
Maar hoe dan ook, het was altijd een dolle boel als de Kaephesten met veel kabaal en met de nodige jongelui aan boord uitvoer en oom Jan nog een paar ferme stoten op de scheepstoeter gaf ten teken dat ze nu eindelijk vertrokken. 
Al varend op de motor werd als eerste de fok gehesen en voordat we de Heerenzijl brug in het vizier kregen waren er al de nodige flessen ontkurkt, galmde muziek over het water en stond het tuig erop. Niet dat er erg veel naar het vaantje of de zeilen werd gekeken. Af en toe hoorde je wat geklapper en dan werd er een ruk aan de schoot gegeven. Het bonte gezelschap was van het voordek tot de achterplecht veel te druk met moppen tappen en gekkigheid terwijl de houten snijplanken met kaas en worst van hand tot hand gingen en er luidkeels met de muziek uit de luidsprekers werd meegezongen. Naar elk passerend bootje werd uitbundig gegroet en de op het dek gevallen stukjes worst en kaas werden lachend aan de eenden gevoerd. Vaak gingen we op de harde zandgrond vlak voor de strandcamping ook nog even voor anker om met zijn allen te zwemmen en te keten om vervolgens na uren van uitgelatenheid, ruim na etenstijd, als er in de caravans van onze ouders een kouwe prak op ons stond te wachten, weer aan te leggen aan de Poelcamping. 
Zo hebben we heel wat uurtjes doorgebracht op de Kaephesten. En het gekke is dat nu, jaren later, het besef pas tot me doordringt dat het stuk voor stuk momenten waren met een gouden randje.   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten