Joop Annee (Terhorne jaren 70)

Een paar weken geleden hoorde ik dat Joop Annee was overleden. Hij is 73 jaar geworden.
De illustere Joop Annee die in Terhorne in de jaren 70 de scepter ging zwaaien over het kamperende zooitje ongeregeld, zijnde wij en onze ouders, nadat in de loop der jaren een hele serie dwaze beheerders de revue had gepasseerd. Wie herinnert zich nog de praktisch blinde Adema die notabene op een groot zwart politiepaard, hoog boven de veldjes uit torenend en met een arrogante grijns op zijn gezicht de camping binnenliep en tot grote hilariteit van ons allen binnen een minuut al met zijn knar inclusief bril met jampotglazen tegen de bovenkant van de schommels knalde, of de oude Hamming die van elk van onze vaders aan het begin van het seizoen een fles Beerenburg of Jonge kreeg in ruil voor wat extra privileges. We zagen ze komen en we zagen ze gaan.
Joop Annee was van een andere orde. Hij was een van ons, een gangmaker, een charmeur in hart en nieren, een grote bek, maar een klein hartje.
Als hij weer eens zijn bizarre levensverhaal vertelde, hingen we en masse aan zijn lippen. Steevast kwamen zijn bange momenten als oliekoker op de walvisvaarder De Willem Barendsz voorbij, zijn capriolen als schoorsteenveger, zijn hachelijke kroegbaas avonturen en altijd gelardeerd met een lach en een traan. Daar waar Adema en Hamming bij tijd en wijle een waar schrikbewind voerden leidde Joop tegen middernacht, luid zingend en trots zwaaiend met de Friese vlag, de polonaise richting de plaatselijke kroeg, met onze ouders als een gammel boemeltreintje erachteraan zwenkend. Dat was Joop Annee, kleurrijk, spraakmakend.
Hij borrelde altijd over van plannen. Als we rond vijven gezellig bij elkaar klitten met hapjes en drankjes en de stemming wat gezapig dreigde te worden, stond Joop op en oreerde "we gaan een miss en mister verkiezing organiseren!", of, staande op een stoel, "wat denken jullie van een groot verkleedfeest in de buorkerie in het laatste weekend van de vakantie?".
Een van zijn gevleugelde uitspraken was "se mutte nyt segge kinne, dy het niks beleefd".
Hij heeft die uitspraak ten volle waargemaakt.