maandag 11 november 2013

Zondagmorgen



Zondagmorgen 07.00 uur: na een heerlijk etentje, een lange nazit en een korte nacht bedenk ik dat de honden even naar buiten moeten.
"Waar is die sleutel nou weer?". Ik tast in het aardeduister naast me en grijp in iets kleverigs. "Nee he, keelpastilles waar een glas water over heen is gevallen, ook dat nog; ik haat plakvingers!". Afijn, teneinde lief niet wakker te maken, stuntel ik een tijdje geruisloos rond, vind eindelijk mijn telefoon, plak letterlijk mijn hand eromheen en maak wat licht zonder echt om me heen te kijken. De sleutel is nergens te vinden. In huis hoor ik inmiddels de honden blaffen. 
"Wat een ellende, straks de kids wakker", denk ik, terwijl ik me nog enigszins slaapdronken en in alle stilte, mijn telefoon vooruitgestoken, een weg baan door de slaapkamer die zich op de verdieping van de garage bevindt. "Waar kan die sleutel nou zijn, ik kom zo het huis niet in" schiet door mijn hoofd. De honden blijven in koor keffen, "lekker dan". 
"Ja hoor, het licht van mijn telefoon uit, dat ontbrak nog". Ik struikel bij de volgende stap over het drumstel en het bekken valt met veel kabaal om.  De pooltafel is blijkbaar verplaatst want mijn teen komt vervolgens hard in aanraking met een poot ervan. Tot overmaat van ramp raak ik op weg naar de trap verstrikt in iets ondefinieerbaars dat aan het plafond hangt, "wie heeft daar nu weer wat opgehangen?".
Het is mij een raadsel dat lief niet wakker wordt. Ik sluip de trap af en slalom beneden tussen een kudde fietsen en een stapel winterbanden door. "Tja, ik moet maar gaan aanbellen om binnen te komen" bedenk ik. "Ik ben benieuwd wat ik dan weer over me heen krijg...". 
Eenmaal in mijn nachthemd op het terras gekomen zie ik de hondjes die hun neuzen enthousiast tegen het glas van de terrasdeur aandrukken en tot mijn verbazing komt ie op een kier te staan. "He, hoe kan dat nu weer?" Ik snap er helemaal niks meer van. Met een kloppende teen en plakvingers strompel ik naar binnen.
Op de keukentafel zie ik de sleutel liggen, met een briefje ernaast :
"Schatje, ik kon niet slapen en lag maar te woelen, ik ben om 04.00 naar mijn eigen huis gegaan om maar tv te gaan kijken, .....xxx". 

1 opmerking: