Augustus 1974:
"Ik geef een feest en jullie mogen allemaal blijven slapen!" kondigt Tineke Vochteloo op een dag aan.
Tijdens de heerlijke lome zomer van 1974 in Terhorne brachten we veel tijd door op het beruchte middenveld waar de families Vochteloo, Vermaning, Hollander en Hasper hun kampementen hadden opgeslagen. Wij werden naar het veld getrokken als bijen naar een pot honing. Er gebeurde altijd van alles, er werd regelmatig iets georganiseerd en vaak werd er met zijn allen bij mooi weer buiten gekokkereld.
Na het ontbijt, vaak nog met de kruimels om de mond, wisten we niet hoe snel we ons bij de groep op het besloten veldje moesten voegen om de plannen van de dag door te nemen, lekker te zonnen in het gras of te gekjagen met elkaar. Ook de ouders vermaakten zich prima onderling, het was een hecht cluppie in het hart van de camping.
Toen Tineke de hele kluit jeugd uitnodigde voor haar verjaardagsfeest waren we euforisch. En dat niet in de laatste plaats omdat we allemaal mochten blijven slapen in de boerderij in De Wilp die nog verbouwd moest worden en waar we het rijk alleen zouden hebben. We waren door het dolle heen, een groep pubers met gierende hormonen. En zo togen we met slaapzakken, kussens en cassettebandjes richting het dorpje op de grens van Friesland en Groningen.
We kregen stuk voor stuk slaapplaatsen toegewezen, maar toen we 's ochtends wakker werden bleek er van die oorspronkelijke planning niks terecht gekomen te zijn, en lagen we op zijn zachtst gezegd 'enigszins gemixt' ....
Naar mijn beleving werd er die zaterdagavond cq -nacht uitsluitend "I can't get no satisfaction" van The Stones gedraaid, en dansten we erop alsof ons leven er van af hing.
Nog steeds als ik dat nummer hoor waan ik mij in een tijdmachine....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten