"Mama, ik wil je wat laten zien!"
Lucinde dendert de open houten trap af met haar laptop geklemd onder haar arm. De witte snoeren met de blokstekkers kabalen over de treden en haar lange blonde haar golft achter haar aan. Ik schuif het servies op de eettafel aan de kant om plaats te maken voor haar apparatuur en neem nog gauw even een slok van mijn koffie. Benieuwd wat ze dit keer voor me in petto heeft.
"Kijk mama, dit wil ik bestellen, het is echt cool" zegt mijn jongste bloedje met rode konen van opwinding. Ik zet mijn leesbril op en tuur naar het beeldscherm terwijl het kind met haar vingers vliegensvlug over het toetsenbord danst. "Maar dat is knalroze...!" breng ik stamelend uit. Jongste is geheel in trance en hoort me niet maar tovert in no time het ene naar het andere plaatje van meiden met roze-, paars-, blauw- en groenachtig haar tevoorschijn. Mijn ogen kunnen het niet eens zo snel verwerken. "Maar mama, iedereen heeft het, het is zoooo cool, het is geen verf, maar een soort crème of zo, je wast het er in tien keer weer uit!". Bloedje struikelt bijna over haar woorden. Ik voel ergens in de verte de bui al hangen en doe als een opgejaagde fazant nog een laatste poging om het gevaar te ontwijken. "Maar mag dat wel op je werk, straks word je ontslagen, je bent er net!" Naast mij klinkt zo'n typische overdreven tienerzucht en de blik die ze me toewerpt is niet mals. Ik heb soms echt de indruk dat ik in de ogen van mijn dochter van 15 uit 'De stam van de holenbeer' ben weggelopen.
"Ik wist dat je dat zou zeggen!" triomfeert ze en vervolgt in sneltreinvaart "ik mag bij Mac Donalds geen make-up op, maar over gekleurd haar staat niks in mijn contract, ik heb al even gekeken, enne ik verdien nu zelf geld, duhuh".
Het laat zich raden, ik beleef mijn zoveelste Waterloo en terwijl ik mijn wonden aan het likken ben, en we het erover eens zijn dat als het dan toch moet de kleur pink het beste bij haar outfits past, komt ze schoorvoetend met mijn creditcard aanzetten.
"Eh mama, dat was ik nog vergeten, schiet je het wel even voor, ik heb mijn eerste salaris nog niet..."
Waarvan akte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten