De wind (1978)
De wind
De wind waait wars
van zeden
van regels en van wetten
zij waait haar eigen heden
en laat zich niet stilzetten
De wind gelooft in vrijheid
veel meer dan in de mens
zij waait naar 't land dat wijd
en zonder grens is
in de tijd
De wind waait
als het water
stroomt
oneindig is de bedding
waarin haar blijheid woont
Onaantastbaar haar refrein
haar stormen en haar zucht
de wind, Gods kind
en laatste vlinder
in de lucht
Annet (1978)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten