07.45 uur. "Mama, wat moeten we aan?" Mijn zusje en ik stiefelen met onze geruite pantoffels en in onze favoriete sprookjesfiguurpyjama's de trap af naar de keuken. Daar staat mijn moeder in haar ochtendjas brood te smeren, met aan haar voeten de roze muiltjes met dito zwanenveertjes. Op de groene keukentafel staan twee hoge glazen melk met kleurige aapjes, die oorspronkelijk als pindakaas glas met plasticdop bij Takens, onze buurtsuper, gekocht waren. Er was in die tijd geen huishouding waar die glazen niet als drinkglas of vaasje werden gebruikt. En ja hoor, daarnaast liggen ze, die smerige, glazige levertraanknikkers. We negeren de knikkers en herhalen onze vraag "Mama, de schoolfoto is vandaag, wat moeten we aan?" Mijn moeder loopt ons voor de trap op naar onze slaapkamers en gaat eerst naar de kamer van mijn zusje om daar in de hangkast een geschikte outfit uit te zoeken. "Doe jij dit maar aan" zegt ze terwijl ze een rood jurkje pakt, gauw nog nog even het bed openslaat waar mijn zusje net is uit gekropen en het raam op het haakje zet. Daarna komt ze mijn kamer in en ik weet als ze de kast opendoet al wat ze er voor me gaat uitvissen. "Nee mama, die trui kriebelt, die doe ik niet aan", mopper ik. "Nou dat staat nu net zo leuk met die bijpassende paars-roze-wit geblokte midi rok en het paarse suede hesje" oppert mijn moeder en ze legt de combinatie demonstratief op het sprei van mijn bed. "Die hebben we vorige week pas gekocht, toen vond je het nog mooi", gaat ze verder. "Ja maar toen wist ik nog niet dat die trui kriebelde" verdedig ik mij. Mijn moeder trekt haar frons. "Je doet hem gewoon aan, dat is leuk!" en ze beent mijn kamer uit terug naar de keuken. Ik bleef chagrijnig achter, maar had niet het lef om tegen haar kledingkeuze in opstand te komen, dus ik trok gedwee het ensemble aan.
Na het broodje, de levertraan en de melk gingen we, haartjes in de plooi, schoenen keurig gepoetst, kettinkje om, op weg naar school waar rond een uur of half 10 de schoolfotograaf mijn klas in kwam en groepjesgewijs kinderen vroeg hun broertjes en zusjes uit andere lokalen op te trommelen voor de jaarlijkse schoolfoto. Ik haalde mijn zusje op en we lieten ons in de hal van de school waar de fotograaf met zijn apparatuur was neergestreken gelaten achter een lessenaartje zetten, ik zittend, zij staand.
Mijn trui kriebelde als een gek, mijn staartjes zaten te strak en ik moest ook nog naar de wc, maar ik mocht me niet verroeren.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten