"Gaan jullie anders maar even een puzzel leggen", zeg ik tegen Niels en Sanne die al de hele tijd als twee hondjes achter me aanlopen. "Mama wil boven even de bedden opmaken en moet nog wat patroontjes knippen" zeg ik en ik loop naar de speelgoedkast. Als ik hem opdoe en de doos met hun favoriete grote clownspuzzel haastig tussen de stapel puzzels uit trek beginnen de andere puzzeldozen eng te wiebelen. Gelukkig kan ik ze nog net op tijd tegenhouden en op hun plek terugduwen. "Kijk, ga maar op de grond zitten met zijn tweetjes, dan pakt mama nog even wat te snoepen voor jullie", zeg ik terwijl ik de clownspuzzel met de grote kleurige stukken op de vloerbedekking zet en naar de keuken loop. Als ik in het kastje met de snoeperijtjes kijk valt mijn oog op de doosjes rozijntjes. Ik pak er twee en geef het aan het grut dat inmiddels op de grond zit en met verveelde gezichten en tergend langzaam de puzzelstukken met de beeltenissen naar boven legt. Ze bekijken de rode doosjes in eerste instantie misprijzend, maar beginnen dan met hun vingertjes de smalle kant open te peuteren. In een tijd van een mum, zijn de doosjes leeg. "Nou even lief spelen gaan, geen ruzie maken en nergens aan zitten, mama komt zo weer beneden". De dreumesen achterlatend spoed ik me naar boven en maak als een speer alle bedden op en begin daarna de ingetekende patronen te knippen. "He zo kan ik tenminste even lekker opschieten" gaat er door me heen, als ik op de overloop heb staan luisteren en niks verontrustends hoor. Ik wijd me nog een tijdje aan de patronen, ruim ze dan op voor de naailes van die avond en loop met een tevreden gevoel de trap af. "Ik geef ze zo een krentenbol, dat hebben ze wel verdiend na zo lang zoet spelen", denk ik nog...
De kamer is leeg. De clownspuzzelstukken liggen nog steeds nauwelijks aangeroerd en kris kras door elkaar, op de vloerbedekking zie ik naast de lege rozijnendoosjes wat vage bruine plekken en uit de keuken klinkt gesmak en gegniffel.
Ik kijk voorzichtig om het hoekje en begrijp opeens waarom het al die tijd zo rustig was....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten