"Nee he mama, je wilt me toch niet vertellen dat jij nou nog steeds met die simpele armbandjes bezig bent?"
Ja hoor, onmiskenbaar Haarlem calling.
Als ik mijn zwangere bloedje na het uitwisselen van de nodige nieuwtjes tussen neus en lippen door vertel dat ik buiten heerlijk aan het 'basis loomen' ben, krijg ik de wind van voren. Ik hoor een diepe zucht aan de andere kant van de lijn en krijg het gevoel dat ik klaarblijkelijk weer iets verkeerd doe, zo niet erg dom bezig ben. "Waarom probeer je niet eens een vork bij dat loomen, daar heb je tenminste je hersens bij nodig en het resultaat is nog veel leuker ook!" kakelt zwanger bloedje aan 1 stuk door.
Terwijl ik wat dommig naar mijn punnikwerk zit te kijken en eigenlijk best tevreden ben met wat ik heb gebrouwen ben krijg ik vanuit Haarlem de dringende instructie een vork met vier platte tanden tevoorschijn te halen en vervolgens met het eetgerei in mijn ene hand, wat kleurige elastiekjes in mijn andere hand en mijn telefoon op de luidspreker goed naar haar te luisteren en mee te freubelen. Na drie zinnen met de wereld aan draai-techniek-instructies ben ik de draad al volledig kwijt. "Jonguh, dat kan ik allemaal niet volgen hoor. Wat moet ik doen? Twee achten om vier punten draaien? Wat een gehannes! Hou maar op, ik vind er nu al niks meer aan. Ik doe het gewoon voor de lol en moet je nu eens kijken, alles zit muurvast! Geen beweging meer in te krijgen. Ik kap er mee, dit wordt niks!"
"Jemeg mama, je kunt het toch gewoon proberen?' klinkt het nog pruttelig aan de andere kant van de lijn, maar de hoop dat er nog wat 'vork creas' uit mijn handen gaat komen wordt na mijn gemopper al vrij snel opgegeven.
Als ik de telefoon heb neergelegd werp ik een blik op het elastieken gedrocht dat inmiddels muurvast zit op mijn vork maar waarin ik op mijn manier toch een bepaald patroon herken. Met veel kunst- en vliegwerk maak ik die avonds de stijve armband af en ben ook nog niet eens ontevreden met het resultaat.
Als Sanne dat weekend thuis komt en het kleurige bandje om mijn pols ziet, fronst ze haar voorhoofd.
"Nou mama het is wel helemaal verkeerd, maar ja, jij hebt gewoon je eigen draai eraan gegeven....."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten