Het nest
zo leeg
het hoofd
zo vol
van al
die jaren
met geluid
ik hoor
de lispeling
van stilte
ik fluister
woorden
voor me uit
maar als
de kilte
me teveel wordt
en het laatste dons
me weer
ontroert
ontkom ik niet
aan het besef
dat zo het leven
is bedoeld.
Annet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten