donderdag 19 mei 2016
Moederdag 2016 (Lucinde 2016)
"Het is niet altijd even makkelijk...." staat er op de kaart die Lucinde me in de handen drukt op het moment dat Niels en ik na een vermoeiende terugreis uit Londen onze rolkoffertjes de woonkamer in manoeuvreren.
Het is 8 mei 2016, 21.00 uur, moederdag op de valreep.
Ik zet mijn koffertje aan de kant, geef Pip een aai en wikkel mijn jongste bloedje in mijn armen.
Dan kijk ik naar de kaart in mijn handen.
Het is de raarste tekst op een moederdagkaart die ik ooit heb gekregen.
Vers in mijn geheugen staan nog de lieve kaartjes met hondjes, hartjes, veertjes en poezen.
Nee, dit jaar wordt er uit een geheel ander vaatje getapt.
De tekst op de buitenkant van de kaart is al dubieus, maar als ik het karton openvouw is de binnenkant bijkans nog hilarischer.
Ik lees : "ik vond het zo saai om alleen een bloemetje te geven, dus ging ik maar een keer voor iets anders. Maar aangezien ik nog geen 18 ben mocht ik geen alcohol halen, dus vandaar de 0,0% Radler. Oh ja, je bent een hele lieve moeder, best hip, maar soms kun je ook vervelend zijn. Maar ik houd wel veel van je. En later als ik super rijk en succesvol ben, neem ik je wel mee naar Egypte om die driehoekige gebouwen te bekijken, maar nu kan dat nog niet want zoveel verdien ik niet bij de Poiesz. Maar goed, ook al is moekesdag al bijna voorbij, wens ik je toch nog een leuke moekesdag. Ik houd van je, ook al laat ik het niet altijd merken. Oh ja, en ook een beetje een fijne vaderdag, aangezien je eigenlijk m'n moeke en vader in 1 bent. Love u xxx"
Al lezende zie ik dat er binnenin de kaart, tussen de hanenpoten, voorgedrukt, "veel sterkte" staat. Blijkbaar was jongste bloedje dat ook opgevallen, getuige het tekstvervolg :
"PS; ik wist niet dat er "veel sterkte" in stond, dat zag ik later pas.
PSS : er liggen perenijsjes in de vriezer.
Adios Amigo"
Hoe vaak ik ze ook achter het behang wil plakken, los nog van wat ze te pas en te onpas uitkramen, wat voor smoezen ze ook bedenken om hun handjes NIET te laten wapperen, ze blijven de zuurstof van mijn bestaan.
Annet
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten