Schoolboeken liggen kriskras over de vloer, rollen kaftpapier met de meest uiteenlopende beeltenissen staan geduldig te wachten tegen de boekenkast en een spiksplinternieuw etui in limoenkleur piept uit de plastic Hema-tas.
Felle etiketten schreeuwen me tegemoet, de nieuwe passer loert door het raampje van een smal kunststof bakje en de aanvankelijk maagdelijke agenda wordt ingewijd met spiegeltjes, knipsels en hedendaagse kreten.
Ik kan niet wachten om haar haastige voetstappen op de vide te horen, het gemopper over sokken die weer eens spoorloos zijn, het bakje muesli waar in de haast - want ja waarom zou je op tijd opstaan, "we wonen toch tegenover school!" - altijd een paar kruimels naast vallen en de druppels melk die ze steevast op de keukentafel lekt en die dan vervolgens zuchtend door mij met een vaatdoekje worden weggeveegd.
De badkamer die 's ochtends vroeg weer bezet is, het heen en weer schuiven en open en dicht klappen van make up doosjes op de wastafel, het kletterend op de grond vallen van de borstel en het föhnen van het haar...
Het "mama tot vanmiddag, ik heb een lange dag vandaag!"
Ik heb het zo gemist.
In de verte hoor ik grote groepen uitgelaten kinderen, bellend, lachend.
Het spandoek "wij gaan weer naar school" dat aan het begin van de straat vrolijk in de lucht danst, doet me eens temeer beseffen dat niets in het leven vanzelfsprekend is.
Even krijg ik het te kwaad.
Op het bureau onder de trap staat haar blonde pruik als stille getuige van andere tijden...
Annet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten