Nu het afscheid van mijn vader met rasse schreden nadert,
put ik troost uit gedichten die ik ooit voor anderen schreef :
Denken aan
mijmeren over
gekoesterde gedachten
troostende herinneringen
die je binnenste verzachten
Mensen die verwarmen
je vasthouden
bij je zijn
en van je houden
Uit alles wat je nu ervaart
groeit langzaam
maar gestaag
de kracht
waarmee
je straks weer verder gaat
Annet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten