08.00 uur.
"Kom jongens we gaan wandelen", fluister ik en ik pak voorzichtig de riempjes van hun vaste plek in de caravan zonder mijn bloedjes wakker te maken. Soms is het vervelend om een ochtendmens te zijn, maar in Terhorne kan mijn dag niet beter beginnen dan lekker vroeg met mijn honden over de bekende paadjes te lopen. Als het dorp nog sluimert, slechts een enkele visser met zijn motorgeronk de stilte doorbreekt en de kikkers in de sloten heer en meester zijn, wandel ik met grote groene rubberlaarzen door de bedauwde bermen met de hondjes in mijn kielzog.
De natuur ontwaakt en spreidt slaapdronken haar kleurentapijt voor me uit, de geur van de eerste koeien die op weg zijn naar de wei vermengt zich met die van de brem langs het pad en de rozenstruiken in de tuinen van 'De Achte' . Op het schelpenpad draait het automatische ophaalbruggetje voor de eerste keer, een zeilboot met een pruttelend buitenboordmotortje komt het slootje uit en vaart de Zoutpoel op, het wordt een mooie dag. De brugwachter van Heerenzijl parkeert zijn auto in de berm en klimt de ijzeren trap op naar zijn hokje waar de hengel met het klompje in de hoek klaar staat voor weer een drukke dag. Een paar vroege vogels laten hun boten piepend en kreunend van de trailer glijden bij de helling naast de brug, een groep meeuwen vliegt krijst door de lucht. Alles is zo vertrouwd.
Met de hondenriemen om mijn nek en mijn viervoeters inmiddels voor me uit dartelend door het hoge natte gras voel ik me de koning te rijk.
Toen onze camping na een verhitte strijd werd opgedoekt en de gemeenschap die bijna veertig jaar lang met elkaar vergroeid was bij het grofvuil werd gezet en verslagen achterbleef, ben ik vastberaden elke vierkante meter van Friesland gaan uitkammen op zoek naar een nieuwe plek aan het water waar wij ons weer zouden kunnen nestelen. Ik kon niet meer zijn in een dorp waar ik me verraden voelde.
Maar nadat ik alles gezien had, de campings met tropische zwembaden, de grootschalige parken, de luxe kampeerterreinen en de grote jachthaven heb ik mijn gedreven zoektocht gestaakt en mijn hart gevraagd te kiezen.
De bitterheid ebde weg, mijn zoektocht eindigde hier, ik vond terug wat ik verloren was......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten