Eb mij
als het leven
kwetsbaar, broos
en pijnlijk wordt
of als de dagen
donker, zwaar
en eenzaam zijn
maar vloed mij
net zo lang
tot er nog golven
krullen om mijn
lijf en geest
vloed mij
tot de allerlaatste
spetter
de kleinste korrel
zand heeft meegevoerd
en spat mij pas
uiteen, als ik,
na zeeën van
geweest
de hartslag van
de horizon beroer.
Annet
