Op de deining van het leven golft jouw bootje frank en vrij en jij wendt telkens de steven niet gehinderd door het tij niets dat jou ook maar belemmert geen gedachten en geen nijd en als ik eens ben ontredderd maakt jouw lach mijn dag altijd. Mama
Daar waar ik sterk en krachtig was en alle bergen lonkten daar merk ik nu de onmacht pas mijn hart stopt niet met bonken toe laat de tijd verstrijken dan en haar drie maanden oogsten wij hopen op de tijding die ons weer lachen laat en proosten. Annet
We waren toen nog klein maar we kenden elkaars ouders veel die er niet meer zijn hun ogen staan wat ouder en lijnen nemen toe maar mij raakt het vertrouwde de Berkenlaan van toen. Annet