Het oude bankje (2014)

"We moeten nodig in de tuin".
Het is zondagochtend. Ik zit, gedoucht en wel, aan de uitgebreid gedekte ontbijttafel en kijk na mijn mededeling vragend om me heen, maar ik zie enkel slaperige hoofden en drie paar in slow motion bewegende handen die volledig op de automatische piloot messen vasthouden en met het verstand op nul door het kuipje boter wroeten. De dag moet voor mijn bloedjes duidelijk nog beginnen.
Terwijl ik in deze oorverdovende stilte een warm notenbroodje uit de mand pak, inmiddels mijn tweede kopje thee heb ingeschonken en zit te bedenken wat ik nog allemaal wil doen wordt er aan de overkant van de tafel een stem wakker. Niels die net een tikkie teveel aardbeienjam op zijn broodje heeft gedaan dat nu als een klodder op zijn wang is blijven hangen, veegt met de mouw van zijn pyjama het rode plakkerige goedje eraf en zegt "mama, mag ik woensdagmiddag met Rohan dat oude tuinbankje naar de stort brengen?" Zijn gezicht straalt al bij het idee dat ie weer iets heeft om samen met zijn begeleider in een van de grote grofvuil containers van de gemeente te dumpen. 
"Nou ik wil eigenlijk eerst dat nieuwe bankje in elkaar zetten anders is het zo kaal onder het voorraam en ik wil van de week ook nog wat rododendrons halen om onder die grote dennenboom te planten", zeg ik, opgelucht nu ik op deze zondagmorgen eindelijk een gesprekspartner aan de ontbijttafel heb gevonden. 
Naast mij komt Lucinde nu ook langzaam tot leven, getuige de hagelslag die fonteint uit de beweegbare schenktuit. Het eerste croissantje wordt krakend verorberd en haar vitamine C bruistablet sist in het glas. "Als je maar niet denkt dat ik onkruid ga wieden, ik moet huiswerk maken en vanmiddag werken" zegt mijn nukkige puber gehuld in haar roze hello Kitty ochtendjas. Tegenover mij schuift de lange blauwe ochtendjas waarin moeder in spé zich heeft gewikkeld wat heen en weer op de stoel. "Oh mama, ik moet vandaag echt mijn website gaan bijwerken, oh ja en vanavond eet ik bij Robert". Die zondagmiddag gebeurt er weinig in de tuin, Niels ruimt wat bladeren op en ik piel wat met een schoffel.
Drie dagen later, op woensdagmiddag, zetten Niels en Rohan het nieuwe bankje met het gietijzeren frame in elkaar en plaatsen het glimmende zitmeubel onder het voorraam. Het gehavende groene bankje parkeren ze op mijn verzoek tijdelijk even onder de grote dennenboom op de plek waar ik rododendrons wil planten. "Volgende week regel ik een kar dan kunnen jullie hem wegbrengen" zeg ik nog.  
Maar als ik later die middag in de voortuin een paar mooie rode bloesemtakken afknip, de merels hoor fluiten hoog in de dennenbomen en het verweerde groene bankje zie staan is het net of ie zijn plekje heeft gevonden en besluit ik een pot verf te kopen om het oude vertrouwde bankje in ere te herstellen.