dinsdag 12 november 2013

Schildweek 1979





1979 : "Hee Schootstra jongen, wat een lucht hier binnen, kom uit die kieteltent, we moeten optuigen!". Siets neemt een laatste slok van zijn koffie en gooit de deuren van het rode rollende bivak van Johan open. Er klinkt wat gemompel uit de bus, maar veel leven zit er nog niet in.
Het duurt Siets duidelijk te lang. Hij bedenkt zich niet en geeft een stevige hengst tegen de zijwand, waardoor de bus heen en weer schudt en iemand binnen schreeuwt "Siets ophouden, nu zit mijn hele slaapzak onder de koffie!". Vanuit de omringende tenten klinkt slaperige schaterlach. De toon voor deze zeildag is gezet.
Langzaam komt iedereen in beweging. Ritsen gaan open, radio's worden op vol volume gedraaid en de eerste grappen en grollen klinken uit de tenten. We luisteren naar de weersverwachting, bekijken de windrichting en bestuderen vast de baan. Ondertussen kauwen we een stuk oud brood met een lik leverpastei weg. "Die smurrie lijkt verdorie wel hondenvoer, uit wie zijn krat komt dit?". Niemand geeft antwoord, de kater dreunt nog na.  
Het weer is vannacht omgeslagen, we moeten vandaag allemaal onze zeilpakken aan. Stond gister de zon nog hoog aan de hemel en waaide er een zacht briesje, nu is het bewolkt en een stuk kouder bij een windkracht vijf, "dat wordt hangen". 
De regen van de afgelopen nacht heeft alle spullen die we vergeten waren binnen te halen, doorweekt. Ook de kleding die aan de lijnen is blijven hangen, terwijl wij een feestje bouwden in Boei 12..., moet worden uitgewrongen. "Waarom heeft niemand het binnengelegd?", pingpongen we naar elkaar. We waren blijkbaar allemaal te druk met andere dingen.
Dan komt het allerergste, je met je droge warme lijf in een koude en natte wetsuit wurmen en dan goed opletten dat je je vel niet tussen de rits krijgt, en vervolgens je warme voeten proppen in je strakke zeillaarsjes waar het water van de vorige dag nog in staat.
De smerige leverpastei uit die kleine blikjes, de smac verpakking, met dat misselijke 'sleuteltje', die we overigens nooit zonder snijwonden openkregen, de koude natte zeilkleding, de lekkende tenten,
ik zou het zo weer over doen...........      

Geen opmerkingen:

Een reactie posten