Soms kijk ik naar je
van opzij
de kuiltjes in je wangen
het lokje bij je oor
de kleur op je gelaat
dan kan ik er niet bij
dan draait mijn hoofd soms door
hoe kwetsbaar dat we zijn,
of alles valt..., of staat
ik durf mijn broosheid
toe te geven
ik wil niet 'groot' meer
hoeven zijn
de kern is
dat we willen LEVEN
het was een 'wake up call' voor mij.
Annet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten