Toen de nachten
het langst
en mijn wezen
vol angst
en het bed naast mij
huilde van pijn
toen je vuur
leek gedoofd
en mijn hart
was gekloofd
smeekte ik
je vervanger te zijn
Nu kijk ik je aan
en besef je bestaan
veel meer dan ik
ooit had gedacht
kom hef nu je glas
op alles wat was
want wij zijn verstrengeld
in kracht.
Mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten